March 22, 2015




Promise: noun, a statement telling someone that you will definitely do something or that something will definitely happen in the future.



A promise, it’s either fulfilled or breaks. Others said, promises are meant to be broken but others who fulfilled are those person who has that ‘man of honor’ or maybe they are the one who don't want to hurt others feeling. Maybe they knew what it feels to be hurt when someone you are close to promise something to you but where never fulfilled. Do you know that when you promised something to someone, that person will look forward to it? The excitement and trust is there. Of course, there are these circumstances that it may not be fulfilled because there are priorities needs to be taken of first. If you’re a so called person who wants to make it up on what you promise you’ll probably do it but if you’re the person who’s making excuses in order for you to not fulfill it then say goodbye to the word ‘trust’ that you've built. You weren't worthy to have that.

Infatuation kay Sir!

It's been 8 years na ang nakaraan ng magkagusto ako sa teacher ko. Naging teacher ko siya for the whole years of being an high school student. Iba't ibang subjects iyong hawak niya. oh dba? Ang talino niya. Shemmmms.

Nung first year ako, bagong teacher lang siya sa school namin. Oo nga pala, simula grade 1 pa ko nag-aral sa school ko. Ayun nga, naging science teacher namin siya nung first year ako. Grabe, unang kita palang. Crush na crush ko na siya. Alam mo iyong simpleng masungit pero ang lakas ng dating. Kasi naman, nakakasawa na ung mga lumang teacher sa private school na to. Araw-araw mong nakikita pero ganun parin iyong mga mukha.

***

Naalala ko pa nung time na busy siya sa pagsusulat sa board tapos kami naka-upo sa sahig para magsulat.

"Sir, pde mag-cr?" di talaga ako tumitingin sa mata niya.

"Bakit?" sa tanong na iyon dun ako napaangat ng ulo. Pero di pa rin siya humihinto sa pagsusulat.

Kasi naman sa klase niya bawal ka mag-cr. Dapat before class tapos ka ng mag-cr para di daw istorbo sa klase niya. Naku kung di ko lang talaga kelangan mag-cr di naman talaga ako aalis e.

"Kasi po, meron po ako" nahihiya kong sabi. Pero sapat lang ang lakas ng boses para kaming dalawa lang ang magkaintindihan nun.

"Okay. Just make sure na babalik ka"

'Babalik ka?' Ibig sabihin ba nun, ayaw akong mawala ni Sir? Shemmms.

Enebe <3

Nekekeleg eke <3

nung time na un, nahihiya talaga akong sabihin un. Ewan ko. Pag kaharap ko kasi siya parang kelangan ko maging honest sa kanya. Strikto rin siya na isa sa mga nagustuhan ko sa kanya. Pero nagiging ganun lang siya sa klase pero pag wla na sa room. Dun na siya nagiging jolly. Iyon ung sabi ng iba kong mga kaklase. DI naman kasi ako nakikipaghalubilo sa kanya pag wala na sa room. Wala kasi akong lakas ng loob. Mabilis akong mahiya at the same time kiligin. Mabilis rin ako mag-blush.

Kaya naman, everytime na may nagkaklase siya o makikita ko siya. Nginingitian ko lang siya. Syempre, ngumingiti rin siya. Ayun na, nagkaka-super crush na ko sa kanya. Kaya naman, kada bago ako matulog sinusulat ko sa diary ko ung mga kilig moments to the max na nangyayari sa namumuong crush sa kanya.

Halos, alam na lahat ng mga kaklase ko iyong pagka-crush ko sa kanya.

***

Tinawag ako nun ni Sir. Syempre, nakikinig ako sa klase niya at the same time Nakatitig sa kanya. Minsan nga Nag-dedayream at nag-iisip ng mga 'What if?'. Iyong tipong what if naging kami? What if nagkakilala kami sa parehas na panahon? Magkakagusto parin ba ako sa kanya?

Nung tinanong niya ko. Tiningnan ko muna siya sa mata

5

4

3

2

1

EYE TO EYE CONTACT <333333333

Dahil dun, pautal-utal na ung pagsagot ko kasabay ng pag-init ng pisngi ko.

"Eiiii! Si Cathy nauutal!"

"Tangeks. Kinikilig yan!"

"Namumula ang pisngi!"

"Dalaga ka na Cathy!"

Iyan ung mga kantyaw ng mga kaibigan ko sa akin. Palibhasa alam nila na may crush ako kay Sir.

~andaming nakakahiya at nakakakilig na nangyari nung mga panahong iyon. Tulad ng, pagkakita ni Sir sa libro ko habang nagchecheck siya.

I <3 SIr

Hindi ko alam kung ano iyong reaksyon nung nakita niya un. Kasi naman, every pages of the book. OO. Every pages talaga, may mga  quotes akong sinusulat tulad ng:

"Age doesn't matter"

Kasi 28 years old na siya nun. Ako 14 pa lang. So doble pa. Hindi lang quotes ang naksulat sa book, may mga pangalan din niya at mga drawing na heart at flowers syempre.

***

Halos buong faculty at mga kaklase ko alam iyon. Nakakahiya lang. Haaaay. One time, sinabihan ko si Jam na pa-picture kami kay Sir. Syempre supportive tong kaibigan ko. Pero ang nakakahiya lang sinigaw nya sa buong klase.

"SIR! PAPICTURE KAMI!"

Ako lang dapat talaga. Kaso hinila ko si Jam at kamig tatlo ung nag-picture. Grabe lang ung kilig moments ko nun. SWEAR!

***

Ang sarap talaga alalahanin ung mga oras na iyon. Kada darating ang pasko, di ako nagbibigay nang mga regalong gamit. Kuripot kasi ako at mas na-appreciate ko ung mga sulat. Kaya sinulatan ko siya.

Dear Sir,

Merry Christmas po! Ang galing galing niyo po talaga magturo. As in superb. Sana po matupad po ung mga wishes niyo sa darating na pasko. Sana po maging masaya din kayo kasama ang pamilya niyo.

                                                                                                                               

                                                                                                                                                Sincerely yours,

                                                                                                                                                Cathy Gonzales

Nakasulat pa iyan sa colored paper na red with matching stickers na puro Santa Claus. Nakailang scratch din ako nun. Sasabihin ko pa sana na kung may girlfriend ka na po ba? Pero syempre nahihiya ako. Kaya di ko na isinama. Sino ba naman ako para magtanong diba? Isa lang naman akong estudyante niya nun. Pero bali-balita ko, WALA PA NAMAND DAW.

Wait, di ko inabot sa kanya un a. Nilagay ko lang sa locker niya sa gilid. Nakakahiya kaya pag-personal binigay.

***

Ang saya ng pasok ng bagon taon ko. Kasi nalaman ko iyong number ni Sir sa pamamagitan ng kaibigan ko na si Caroline. Kahit wala akong cellphone hiningi ko pa rin un. Nagbabakasakaling makakapag-communicate ako sa kanya.

***

Naaalala ko din ung pangyayaring galit na galit ako sa kanya. Kasi naman pinalipat niya ko ng upuan sa pinakadulo! As in sa sulok! Katabi pa iyong nakaka-asar naming kaklase. Grabe lang! Inis na inis talaga ako. Hindi talaga ako nakikinig nun. Kasi naman, palihim kaming nagtatawanan ni Joe. Nagjojoke kasi siya. Unfair nga e. Ako lang ung pinalipat.

"What is Endocrine system?" tanong niya sa amin. Naglakad lakad siya tapos bigla niya kong tinawag.

"It is the collection of glands, each of which secretes different types of hormones that regulate metabolism, growth and development, tissue function, sexual function, reproduction, sleep and mood, among other things." diretsong sagot ko. At umupo kaagad. Naramdaman siguro ni Sir na naiinis ako kaya naman di na siya nag-fofollow up questions nun.

***

Isang araw nun, di siya pumasok sa klase. First time ung nangyari sa buong klase. Kasi naman, di talaga siya nag-aabsent. Edi syempre, malungkot ako nun. About planets ung lesson namin nun. Boring na boring talaga ako. Kaya nag-ddrawing nalang ako sa book. Tapos iniisip ko kung bakit wala si Sir.

Pagkadating ko sa bahay. Naalala ko iyong papel na asa wallet ko kung saan nandun nakasulat iyong number ni Sir. Ginamit ko ung N110 ni mama. Nung una, nahiya pa ko kung anong ittxt ko. Pero syempre na-curious ako at nag-alala. Malay mo may sakit siya diba? Kaya naman wala ng hiya hiya. Ilang type at errors ang naganap.

'Hi Sir. Bakit po kayo absent kanina? Cathy po to :)'

Ilang minuto pa ang nakalipas. bago siya nagreply ng:

'Ikaw pala yan. May inasikaso kasi akong mga papeles.'

Ang laki ng ngiti ko nung mga oras na iyon. Kasi i didn't expect that he's going to make reply to me. I decided to text him again. Kasi i miss his presence the way his lips moved whenever he discusses the lesson, the way he smiles and everything about him. Gusto ko pa magtanong ng 'Ano pong papeles un?' o di kaya 'Kamusta naman po?' Kaso eto lang iyong nasabi ko.

'Ah ganun po ba? Sige po. Good Night'

Ang tagal niya ata magreply. Nagligpit ligpit muna ako ng gamit ko. Nagbiglang tumunog ung phone. Agad ko namang kinuha iyon. Nanlumo ako ng nalaman ko na hindi pala siya un. Nagpaka-busy pa ko. Hanggang humiga na ko sa higaan katabi itong phone ni Mama. Nang biglang tumunog ung phone. Kaso di ko muna agad tiningnan kasi baka 8888 na naman ung magtxt. Out of curiosity, tiningnan ko na rin.

'Gudnyt din. Ingat palagi.'

Grabe, kinilig ako nun. I feel like na nasa alapaap ako. Sinabihan niya kasi akong mag-ingat palagi. <3

'Kayo din po. Ingat din. Sweet dreams po.'

Iyan iyong ni-reply ko. Nag-antay pa ko ng ilang minuto. Kaso, di na siya nagreply. Siguro tulog na siya. Pero di ko pa rin maiwasan ung pag-ngiti ko nun.

***

Birthday na ni Sir. As in 12 am ako nagtxt nun. Para ako ung unang-una sa isip ko na nag-greet sa kanya. Wala kaming pasok nun kasi December nun. Kalagitnaan ng bakasyon namin.

'Happy Birthday Sir! Hala Sir, ang tanda niyo na po. Hehehe Joke lang po Sir. More birthdays and blessings to come. God Bless po. Maging masaya po kayo sa birthday niyo!'

Nagreply siya sa akin ng 'Thank You. Ikaw din. Ingat palagi.'

Simpleng text niya lang. So much appreciated talaga. Kasi he bother to reply diba? Kesa naman hindi.

***

Valentine's Day na! Syempre, nagbigay ako ng letter with matching different designs na may heart sa gitna.

'Dear Sir,

                Happy Valentines Day po! Mag-iingat po kayo palagi ah! Araw ng mga puso ngaun kaya kelangan niyo po magpakasaya at ma-inlove! Hehehe Ang galing niyo parin po magturo. As in! Ang bilis ko pong naiintindihan. :) Salamat po sa pag-rereply sa tuwing nag-ttxt po ako. I appreciated it so much po. Happy Valentine's po ulit.

Loving,

Cathy Gonzales'

Syempre di ko binigay personally sa kanya. Nilagay ko sa locker after ng class namin sa English. Gabi ng Friday ko un binigay, Saturday na pero wala pa rin ako natatanggap na thank you mula sa kanya. Nakakalungkot lang. Kaya naman natulog muna ako ng tanghali nun. Tapos nakita ko na lang na may 1 message received.

'Sorry, ngaun ko lng nbasa ung letter mo. Salamat :) Happy Valentine's din! Obligasyon namin ung mga teacher na turuan kayo. Hahaha Walang anuman un. Di rin kasi ako busy sa tuwing nagttxt ka. Sige, Ingat ka palagi.'

Ang ganda ng gising ko nun. Super duper fucking kilig talaga ako nun. tapos idagdag mo pa ung katagang

"Ingat ka palagi". Sino ba naman di kikiligin diba?

Siguro, ayaw niya talaga akong nasasaktan. Haaaaay. Ako rin Sir. Ayaw rin kitang masaktan. <3

***

Akala ko puro kilig moments lang ang istorya ng namumuong pagmamahal ko sa kanya. Iyon pala may mga pagsubok rin pala pag nagkakagusto ko sa isang tao. Super duper broken-hearted ako nun. Nalaman ko kasi na may girlfriend na siya! Sabi sa akin ng kaklase ko. Buong araw akong malungkot nun. Inaantay na mag-uwian na at tinext ko nun si Sir. DI talaga ako nag-recess nun. Kasi magpapaload ako later para i-confirm un.

'Hi Sir! Kamusta po?' Iyan ung una ko munang tinanong bago ako tanungin ung kelangan kung tanungin para mapanatag ang loob ko.

'Ok naman. Ikaw?'

'Syempre po okay rin. Sir, balita ko may gf ka na daw a? HAHAHA'

Kunwaring natatawang tanong ko. Pero naiinis talaga ako. Shemmmms!

'San mo naman iyan nalaman? HAHAHHA Oo meron.'

Ang sakit <//////3

Sakit lang </////3

Akala ko ba ayaw niya kong nasasaktan? Kaya parati niya akong sinasabihan ng 'ingat palagi'.

Akala ko ayaw niya kong mawala? Kaya parati niyang sinasabi na 'Basta babalik ka kaagad'

Masaya pa siya? Eto ako nalulungkot. Haaaaay. Wala naman akong karapatan e. Kasi isa lang akong estudyante niya.

Pinilit kong paligayahin ang txt ko.

'Waaah? Talaga po Sir? Kelan pa? Ang daldal ko po. Sorry Sir. wag niyo nalang po sagutin. Hehehe'

Pero sa loob loob ko. Gusto ko talaga malaman! Nakakainis lang!

'Ah. Nung Friday lang. hehe Ok lang!'

Reply niya sa akin. Shemmms. Ilang araw ako nag-assume na wala pa siyang girlfriend? 1 week na pala ang nakaraan. Nakakalungkot lang talaga =(((

'Ganun po ba? Congratulations po! :)) Ano po bang pangalan para ma-add ko po sa FB? Kung okay lng po. Heheheh Curiousity kills the cat. Hahah'

Pero ang totoo gusto ko talaga makita ung mukha nung gf ni Sir.

'Ah. Ok lng. Si Ellen Jackson'

Ayun. Nagtanong pa ko kung ilang taon na siya. Pero sa isip ko lang tinanong . HAHAHHA Mamaya isipin nun ang nosy ko. Pero tinanong ko kay Sir. kung anong hitsura niya. Ang sagot niya lang ay hindi maganda pero di rin naman pangit. Tapos, sabi niya mabait naman daw ito. Hindi nako masyadong nagtanong pa. Masakit kasing malaman na SUPER DUPER ULTRA MEGA GIGA TERA ASSUMING AKO <////3

Akala ko posibleng magkagusto siya sakin. Dahil sa pinapakita niya. I mean, hindi naman siya ganoon sa lahat o ako lang ang nag-iisip ng ganun?! Nung malaman ko ung name nung girl, In-add ko lahat ng Ellen Jackson na nakita ko. Oh dba? Ganyan ako ka-desperate malaman kong ano iyong feysluck niya.

Pero kahit ganun, i still managed to give letters to him on Valentine's Day and Christmas Day as well as writing on my diary. Nung nag-3rd year ako, dun na ako nawalan ng gana magbigay ng letter. Kasi, naisip ko iyong mga pinaggagawa ko dati. Ung mga pagawa-gawa ng letters, pagttxt-text.

Nope. Isa yan sa reason. Pero ang main reason nun ay nakita ko na iyong mukha nung hindi-maganda=pero-di-naman-pangit. Cover photo niya un at ung Display Picture ni Sir sa FB ay iyong mukha nilang dalawa tapos may nakasulat sa botoom part na 'sweetie'.

Eww lang diba.......? Pero kung ako tatanungin, tama nga iyong description ni SIr sa mukha niya. Pero para sakin Pangit siyaaa. HAHAHAH Bitter lang? Pero diba kahit ganun ung feysluck niya. Nagustuhan siya ni Sir. Naalala ko pa nung textmate kami, sabi niya sa akin. 'Hindi naman kasi ako mahilig sa maganda basta mabait okay na ko.' Iyan ung time na di ko pa alam kung anong hitsura niya.

Naisip ko, ako rin naman nasa medyo part lang ang feysluck. Pero bakit ganoon? Ang sakit lang. Kasi naman matagal ko na siyang kilala at minamahal sa tingin.

Wala na talagang pag-asa. Shemmms lang. Diba ang kapal ko? Ganun daw ata talaga mag-isip ung mga ka-age ko nun. Mabilis nabibigyang malisya ung mga magagandang bagay na ginawa nila sau at nami-misinterpret ung mga sinasabi nila sau. Akala mo may malisya ung pagsabi ng Ingat ka, un pala ganun talaga siya.  Kaya feel mo, may gusto din siya sau, Pero ang totoo nakikisama lang sila sa iyo. Hindi naman talaga sila nagpapaasa! Ako lang tong nagbibigay malisya sa lahat ng bagay.

Pero kahit ganoon ung nangyari sa crush-life ko. Si Sir Nathan De Guzman pa rin ung naging inspirasyon ko sa buhay. Kahit na naiinis ako sa kanya kasi ang sungit niya  sa klase. Pero isang ngiti niya lang. Shemmmms nawala lahat ng inis.

Kaya ngayon, masaya na ko sa kung anong buhay meron ako ngayon. Graduate na ko ng Bachelor of Science in Accountancy sa Xavier College school. Nakilala ko na rin iyong totoo nagmamahal sakin, Iyong hindi nagpapaasa. Iyon nga lang, isa siyang teacher sa isang school. Ooops, pde na ko makipag-relasyon. Di nako estudyante e. HAHAHAHA Atsaka, sabay lang din kami gumraduate.

The End

Free.Choices.Decide.Speak Up.Prove

Living in a democratic world is somehow happy. You can say what your heart and mind wanted to say. You can prove yourself freely to others just do all your best in everything. Just like what Vic Sotto always say in their TV Show "It's a free country, you can do what you want!" But so you know, we may look like free, but were not. Why? Its because free is a big word because it can be defined in every ways.


Free wherein you can have all the foods you want to eat. But not all people around the globe can eat what they want. Take a look those who are sick, handicapped, human who lay on their hospital bed and who has allergies. They can't eat chocolates, waffles, ice cream or cakes because it can affect they're health. They need to eat fruits and veggies. As far as my memory can grasp, someone told me there is that person who has sick in his liver or kidney i think. Then the nurse give him a soup. Soup with no flavor. No salt. No condiments. Just, plain soup. Typical soup. He may not like it, but still its needed for him not to feel any hunger. How bad is that right? They can't eat what they want due to their sickness. It all happens because of his choice in life. Choice of drinking alcohol everyday like it will forget their heartaches or anger. Like duh, does drinking on it can change the hurt you've been feeling? It may lessen, but only temporary. So as what i'm saying he is experiencing this sickness because of his choices in life. All of us has different choices in life, But always choose what's the best for you. You can have all the foods and eat what you want and always remember, Eat but not too much. Have discipline. Be wise. Choose nutritious foods.


Free wherein you can say what your heart and minds want to say. But not all words that we think can be spoken. As what i have read before is that "You have freedom but you are morally obliged" We must know our limitation in saying what we want to say. Freedom were given for us to say what we want to say in a good way not to offend others. Of course, we can't deny the fact that we also must speak what our minds told us though it might hurt the others but still say it in a nice way that he/she can understands. If she don't then don't bother explaining it to her again and again. Its just a waste of time. At least you've done your part.


Lastly, you have freedom in proving yourself to others. All of us have different abilities that we can do. It just take a lot of courage to achieve your goals. Just remember, Never give up. Put all your best in everything. You may fall first, still learn to stand up and continue fulfilling your dreams. Life is short. You don't know when, how, where to die.




You are free from choices but in the end you still have to decide.

Learn when to speak up your thoughts

Prove yourself to everyone



Sorry for the errors (: 

Life it is!

This is your life.

Do what you love and do it often.

If you don't like something change it.

If you don't like your job, quit.

If you don't have enough time, stop watching TV.

If you are looking for the love of your life, STOP! They will be waiting for you when you start doing things you love.

Stop over analyzing, all emotions are beautiful.

When you eat, appreciate every last bite.

Life is simple.

Open your mind, arms and heart to new things and people, we are united in our differences.

Ask the next person you see what their passion is and share your inspiring dream with them.

Travel often; getting lost will help you find yourself.

Some opportunities only come once, seize them.

Life is about the people you meet, and the things you create with them so go out and start creating.

LIFE IS SHORT.

Live your dream and share your passion!


(c)

Dreaming into wishing

Its difficult to think. Really.

Our brain is composed of neurons and supporting and nutritive structures that control our movements, sensations and our body, It is the part of the body wherein we think first before making a movement. 

Moving on. People, always think and think of what they will do today, tomorrow and for the future. Of course, its part of our daily routine on what are the different things we must accomplished this day to make our life worthy enough to live. So that they can fulfill the saying "You only live once" so they make the best out of it. But so you know, its hard to think. Really. Because once you think of doing something there are different neurons that would object. Like, when i can got there, how can i got there, what will i do there? and etc.

There are different aspects that you would consider in doing that something you wanted to do. For example, you wanted to go in Paris, France to see the Eiffel Tower and have a selfie with its background personally not the Photoshop thingy. But, you are still 16 years old then you are not that so 'special' to easily fly in going there. 'not so special' meaning you aren't the son/daughter/relatives of great tycoon wherein once you told to them that you wanted to visit there you can easily go there as soon as possible. Going back, of course you are just an ordinary person who wanted to go there yet you can't. Not now. Maybe soon. Then, there are different thinking you would consider. Like, i can't afford to go there so you just want to stop this dream of yours; you will work so hard for you to fulfill your wish. So, you would think that you have to endure pain in doing your job because once you have your savings you can definitely experience taking selfie with the Eiffel tower personally, Others would think that, you would just waste your time and money going there. But so you know, going to the places you've wanted to go can't definitely exchange the experience, fulfillment and the memories of having yourself there to the money you've worked hard for.

So the main point here is that, always think what you were thinking. Not all your thinking are good. Learn to think if what you think would benefits you and others, will it motivates you in the achieving your goals or will it harm others and etc. Eiffel Tower Selfie (c)Always think of the disadvantages or advantages of every decision you made. Because, decision came from your choice wherein the ideas came from your mind. Always remember, 'don't just wish. Make it happen.' Of course, you need to sacrifice in order to fulfill your wish. But before fulfilling your wish you must set your goals and priorities in life before granting your wish. Weigh things right. 

Don't just dream. Make a wish. Make it happen.